Pasożyty nie tylko niepokoją ptaki, ale również mogą być nosicielami wielu chorób. Na gołębiach żerują takie pasożyty, jak kleszcze, ptaszyńce odżywiające się krwią swoich właścicieli, świerzbowce odżywiające się naskórkiem, pasożytują również w piórach i brodawkach skórnych. Również pluskwiaki i pchły wypijające krew są groźne, szczególnie dla pisklaków, które na skutek utraty krwi mogą zapadać na anemię. Kleszcze, pluskwy i pchły mogą także atakować człowieka i inne ptaszyńce przenosić zarazki cholery. Z pasożytów skórnych jedne (świerzbowce) wywołują stany zapalne skóry, inne (roztocza piór i piórojady) uszkadzają pióra obniżając zdolność do lotu.
Pasożyty swoim żerowaniem niepokoją ptaki ukłuciami, utrudniając im na przykład wysiadywanie jaj.

Chorobotwórcze działanie pasożytów wewnętrznych wynika z: ucisku mechanicznego (np. zatkanie jelit glistami), toksycznego działania na ustrój gołębia - żywiciela ich produktów przemiany materii, pozbawienia ustroju żywiciela ważnych dla niego składników pokarmowych, utraty krwi (np. kokcydioza, pasożyty wewnętrzne ), uszkodzenia komórek (toksoplazmoza).

Występowaniu pasożytów można zapobiegać utrzymując gołębnik w czystości, zachowując higienę karmienia i odkażając odpowiednimi preparatami stosowanymi według zaleceń producenta, okresowo odrobaczając ptaki oraz bieląc gołębnik pod warunkiem, że ptaki do czasu wyschnięcia znajdują się poza gołębnikiem.

Powr�t