Nasi ulubieńcy cieszą nasze oczy gdy są zdrowe, ale niestety zapadają na różne choroby. Chorego gołębia bardzo łatwo jest rozpoznać po zachowaniu.
W przeciwieństwie do zdrowych jest on mało ruchliwy, siedzi zwykle gdzieś na uboczu, nie ma chęci na jedzenie ani na wyjście z gołębnika, skrzydła opuszczone i wtulona szyja. Takie ptaki zwykle należy odizolować. Zaziębienie gołębia, zjedzenie ostrego kamienia lub zatrucie środkami ochrony roślin należą do stanów chorobowych nie zagrażających innym gołębiom, ale dla naszej wygody lepiej jest gołębia trzymać osobno. Chore gołębie są na jakiś czas wyłączone z reprodukcji, a po ich ewentualnym wyleczeniu mogą nie uzyskać dawnej sprawności. Dlatego niektórzy hodowcy usuwają je ze stada, albowiem leczenie podnosi koszty hodowli. Przy założeniu, że gołąb po chorobie jest mniej sprawny i jego potomstwo może również nie wykazywać sprawności, takie działanie jest uzasadnione. Oczywiście chodzi o choroby wykluczające ptaki ze stada na kilka tygodni czy nawet miesięcy. Jeżeli choroba miała by trwać kilka dni nie ma potrzeby usuwania gołębi. Oczywiście im większe stado tym większe prawdopodobieństwo choroby gołębi, ale tylko od nas zależy w jakim stopniu nasze ptaki zachorują na jakąś chorobę i w jakiej ilości porazi to nasze stado.

Dlatego należy przestrzegać następujących zasad profilaktyki:
- kwarantanna nowo nabytych gołębi i izolacja chorych,
- stosowanie optymalnego żywienia; dotyczy to zarówno czystości jak i zróżnicowania podawanych pasz; oczywiście niezbędne są też dodatki mineralno witaminowe; podawanie powinno się odbywać w czystych warunkach, tzn. w pojemnikach (karmnikach),
- dostęp do czystej wody do picia oraz wanienki kąpielowej,
- dostęp do kąpieli słonecznych; jeżeli ptaki są trzymane w zamknięciu - woljera, która umożliwia ptakom wyjście na świeże powietrze,
- dobre warunki w gołębniku, jasne i przewiewne pomieszczenie,
- okresowe dezynfekcje i dezynsekcje oraz regularne sprzątanie gołębnika,
- gołębniki powinny być na tyle duże aby dały ptakom możliwość poruszania się i nie dawały powodów do konfliktów między ptakami, co mogło by je osłabić.

Nie przestrzeganie czasem jednej z tych zasad może zniweczyć czasem długoletnią pracę hodowlaną - uniemożliwić odchowanie młodych po parach rodziców dobranych zgodnie z planem kojarzeń, przeprowadzić selekcje i remont stada. W myśl starego powiedzenia: "Lepiej zapobiegać chorobom niż je leczyć", a przestrzeganie powyższej profilaktyki nam to umożliwi. Jeżeli już będziemy mieli pecha i gołąb zachoruje, należy skontaktować się z lekarzem weterynarii i nie próbować leczyć na własną rękę środkami dostępnymi w domowej apteczce. Skutki takiego postępowania mogą być zupełnie inne od zamierzonych.

Ogólnie choroby dzieli się na:
- nie zakaźne - wywołane niedostatkami w żywieniu, utrzymaniu i niewłaściwym użytkowaniu,
- zakaźne wywołane mikroorganizmami (wirusy i bakterie),
- inwazyjne wywołane pasożytami.

Powr�t