Ces
IP:95.40.122.61
2022-11-07 20:57:00 | Szanowny P. Przezydencie
Postanowiłem podzielić się z Panem moimi przemyśleniami odnośnie rywalizacji lotowej w PZHGP. Jestem zwykłym członkiem, ale myślę, że prawie 40-letni okres przynależności i płacenia składki członkowskiej daje mi prawo do wypowiedzi na temat, który dotyczy każdego lotującego członka Związku.
Wracając do meritum, uważam, że obecnie rozgrywane mistrzostwa i potrzebne do ich wykonania plany lotowe są zbyt wymagające i większość hodowców rozpoczynających loty nie jest w stanie, lub też nie chce, ich ukończyć. Głównym tego powodem jest sposób układania planów lotowych. Praktycznie są one układane w całej Polsce według tego samego szablonu.
Teoretycznie zapewniają wykonanie wszystkich rodzajów mistrzostw na każdym poziomie rywalizacji. W praktyce nie służą nikomu, ani tym, którzy chcieli by specjalizować się w lotach kat. A i B, ani tym bardziej tym, którzy chcą lotować na długich dystansach, ponieważ loty te są tylko umieszczane w planach lotowych, a w praktyce nie wykonywane, lub całkowicie pomijane.
Przykładem jest Lot Narodowy.
Żeby to zmienić, należy zmodyfikować regulamin mistrzostw na szczeblu ogólnopolskim.
Według mnie sezon gołębi dorosłych należy podzielić na dwie części.
Pierwsza część to loty kat. A i B na dystansach od 95 km do 475 km, a druga to loty powyżej 475 km w kat. C, M, SM.
Przekładając to na konkrety.
Pierwsza część sezonu rozpoczęła by się 29. 04. 2023, a zakończyła 26. 06. 2023.
Jest to dziesięć terminów lotowych. Plan lotów to maksymalnie 10 lotów, w tym 8 lotów do kat. A i 7 lotów do kat. B, przy czym średni kilometraż z lotów kat. B to 350 km do najkrótszego pomiaru.
Przykładowe mistrzostwa: kat. A - 6 gołębi z 5-cioma konkursami;
kat. B - 5 gołębi z 5-cioma konkursami;
mistrz. serii typowanych;
Wielkość serii nie powinna być zbyt duża, by dać szansę szerszemu gronu lotujących. Hodowca zgłaszał by wyniki z 9-ciu najlepszych lotów.
Druga część sezonu to 6 terminów lotowych, od 26. 06. 2023 do 31. 07. 2023. Plan lotów powinien zawierać maksymalnie 8 lotów od 475 km do +1000 km, w tym obowiązkowo Lot Narodowy, który powinien być z trzech miejsc wypuszczenia dla wyrównania odległości.
Rozegrać mistrzostwo kat. C, S i SM i mistrzostwo typowane.
Hodowca zgłaszał by wyniki z 7-miu najlepszych lotów. Średni kilometraż z lotów kat. C nie powinien być niższy, niż 550 km. Nie będę zagłębiał się w szczegóły, np. serie, tworzenie list, które są do dyskusji.
Podzielenie sezonu lotowego przyniesie hodowcom pozytywne skutki w lotowaniu, hodowli, jak i finansowe. Przed pierwszym lotem całego sezonu hodowca złoży spis wszystkich przeznaczonych do lotowania gołębi oraz spis określonej ilości gołębi na loty w kat. A i B, a na krótko przed lotami drugiej części sezonu spis określonej ilości gołębi przeznaczonych do lotów na długich dystansach.
Takie rozwiązanie pozwoli na większe wykorzystanie gołębi rocznych, które w obecnej sytuacji nie są umieszczane na spisach do MP, a często w lotach kat. A i B osiągają wybitne wyniki. Obecne plany lotowe nie pozwalają na specjalizację, bo po czterech, a niekiedy już trzech lotach krótkich następują loty powyżej 500 km, naprzemiennie z lotami kat. A i B i często taki lot ok. 300 km jest w ostatnim możliwym terminie do MP w kat., czy GMP.
Hodowca, który chciałby specjalizować się w lotach do 500 km, zmuszony jest z tego powodu, by przez trzy miesiące utrzymywać gołębie w formie i brać udział w lotach, których tak naprawdę nie potrzebuje. Często jest to powodem strat gołębi rocznych, czy też szybkich lotników starszych. Rodzi to frustrację i w konsekwencji przerywanie lotów, co pokazują listy konkursowe. Hodowcy skarżą się na zbyt długi sezon lotów goł. dorosłych i konieczność wyboru pomiędzy lotami, a wyjazdem na urlop, czy wypoczynkiem. Przy podziale sezonu na dwie części każdy będzie miał wybór, w jakich lotach będzie brał udział, mając na uwadze swoje możliwości finansowe, czas na lotowanie, jak i predyspozycje stada lotowego.
Poruszę jeszcze kwestię opłat za loty. Na początku sezonu hodowca wnosił by opłatę stałą, która powinna mieć wyznaczoną górną granicę, oraz opłatę za każdego gołębia umieszczonego na spisie całościowym w wysokości zapewniającej pokrycie kosztów lotów pierwszej części sezonu. Za loty drugiej części koszty rozliczane były by tylko i wyłącznie od gołębia koszowanego na dany lot. Obecnie hodowcy mający mało gołębi na spisie sponsorują loty dalekie, ponieważ składka stała w większości oddziałów jest wysoka i pieniądze te są wydawane niezgodnie z ich przeznaczeniem, a opłata od gołębi na spisie jest zbyt mała i nie wystarcza na pokrycie kosztów lotów. Braki pokrywane są ze składki stałej, która nie jest do tego przeznaczona.
Z pewnością jest wiele spraw i szczegółów, których nie poruszyłem, ale to jest do dyskusji i ustaleń.
Uważam, że zmiany, które proponuję, przyniosą korzyści dla pojedynczego hodowcy, jak i Związku jako całości.
Mam nadzieję, że to, co proponuję, wzbudzi Pana zainteresowanie i choćby przez grzeczność znajdzie Pan czas na rozmowę przez telefon. Dobry Lot.
Członek PZHGP
nr telefonu
|
